İSTANBUL SÖZLEŞMESİ NE YAŞAR NE YAŞAMAZ (Köşe Yazısı-Halil Eyyupoğlu)

admin

oeyyupoglu1@gmail.com

11 Mayıs 2011 tarihinde Avrupa Konseyinde imzalanan ve 32 ülkede devreye girmesiyle başlayan süreçte Türkiye bugün tek taraf olarak İstanbul Sözleşmesini fesh etti.

Aile ve sosyal yapımız bu sözleşmeye göre uygun mu değil mi hala sosyologlar bu konuda raporlama sunamadılar şimdiye kadar.

Bu sözleşmenin imzalanmasından tam 10 yıl geçti.

Genelde kadını koruyan bir sözleşme olarak tarihe geçti ama bu 10 yıl içerisinde en çok kadın cinayetlerinin işlendiği bir 10 yıl olarak damgasını vurdu.

İnanç boyutu ve geleneklerimize baktığımızda daha doğrusu geleneksel aile yapımıza bakıldığında bırakın İstanbul Sözleşmesini şimdiki aile yapımızla bundan bir 30 yıl önce hatta 20 yıl önceki, aile yapısından çok farklı.

Boşanmaların ayıp sayıldığı, “kadının karnından sıpayı sırtından sopayı eksilmeyeceksin”  atasözleriyle bu güne geldik. Elbette eskiden koca dayağı yiyen kadının çokluğunu bilmeyen yok. Belki yeni kuşak bilmez ama bizim çağdakiler iyi bilir.

Dayağa rağmen koca evi baba evinden çok daha iyi görülürdü. Kadın dayağa rağmen evinin çocuklarının başından ayrılmazdı.

Ama şu güne geldiğimizde kadındaki özgüven oldukça kuvvetli. Bırakın dayak yemeği azar yemeğe dahi tahammül edemeyen eşlerin olduğunu hatta en ufak bir anlaşmazlıkta boşanmaların yaşandığı ,gün geçtikçe boşanmaların arttığına tanık oluyoruz.

Uzlaşmacı, uzlaştırmacılar da istenilen düzeyde değil. Aile danışmanlıkları da çözüm olmaktan çıktı.

Bütün bunlar yaşanırken bir ailenin dağılmasına bütün etkenler İstanbul Sözleşmesine bağlanıyorsa burada siyasal bir etki var diye düşünürüm.

Bugün eğer bir ailede şiddet, kavga, boşanma hatta aile içi şiddet içinde ölüm var ise bu işe kalkışan eşlerin ne İstanbul sözleşmesinden haberi var nede aile ilgili kanundan. Adam eşini vurmayı kafasına koyduktan sonra İstanbul sözleşmesini hiç düşünebilir mi?

Dahası bu işe biraz da LGBT cilerin su koyduğunun da altını çizmek gerek.